Op 1 januari 2020 is de Wet verplichte GGZ (WvGGZ) van kracht geworden. De invoering zorgde voor veel onrust en onduidelijkheid bij hulpverleners die werken in de ambulante setting en/of de crisisdienst. Diverse wilde verhalen deden de ronde over de uitvoering van allerlei dwangmaatregelen bij de patiënt thuis en of dit wel een taak was voor de ambulante hulpverleners. Het ging onder andere over het doorzoeken van de woning naar middelen of over de wijze waarop de patiënt gedwongen een depot toegediend moest krijgen in de thuissituatie. In dit artikel wordt besproken wat er overgebleven is van de huiver en angst die toen leefden onder hulpverleners en de ervaringen met deze wet.
