Osteoporose is een aandoening van het skelet met een verhoogd risico op fracturen. Deze fracturen hebben een groot effect op morbiditeit, mortaliteit en kwaliteit van leven. Osteoporose wordt vaak pas laat ontdekt.
Verreweg de meeste osteoporosepatiënten hebben de diagnose pas na een (eerste) fractuur gekregen. Daarna wordt de beschikbare behandeling
in veel gevallen niet optimaal toegepast of opgevolgd.
Doordat er bij psychiatrische patiënten vaak sprake is van verschillende risicofactoren, kan zorg op maat alleen geboden worden na een goede inventarisatie hiervan.
GGZ-verpleegkundigen kunnen een signalerende functie vervullen bij hun patiënten als het om deze risicofactoren gaat.
Denk aan onvoldoende vitamine D, gebrek aan lichaamsbeweging roken, en alcoholgebruik maar ook aan een laag lichaamsgewicht, hoog valrisico en een lage calciuminname. Ook is het belangrijk de aandoeningen en de
specifi eke medicatie te kennen waarbij er sprake kan zijn van een verhoogd risico op osteoporose of fracturen.
Voorkomen is beter dan breken!
