De betekenis van de randomised controlled trial
Bij evidence-based practice gaat het om het nemen van klinische beslissingen op basis van het best beschikbare bewijs, oftewel een causale samenhang tussen een interventie en het effect daarvan op een kenmerk van patiënten.
Er zijn verschillende soorten onderzoek mogelijk. We kunnen een onderscheid maken op basis van de aard van de gegevens die verzameld worden. Dan spreken we van kwantitatief en kwalitatief onderzoek. Maar we kunnen ook een onderscheid maken op basis van de hoeveelheid kennis over een fenomeen. Dan spreken we van beschrijvend, correlationeel, of experimenteel onderzoek.
De (randomised controlled trial) RCT is de zuiverste manier om een causale samenhang tussen interventie en effect aan te tonen. Dit onderzoeksontwerp kenmerkt zich door manipulatie van de onafhankelijke variabele, controle van de onderzoeker en randomisering.
Als het niet mogelijk is om mensen te randomiseren, wordt er wel gebruikgemaakt van bestaande groepen in de controlled clinical trial (CCT), maar dit onderzoeksontwerp levert een minder krachtig bewijs. Iets wordt dan op de ene afdeling ingevoerd en op de andere afdeling niet. Op beide afdelingen wordt een voor- en een nameting gedaan. De onderzoeker heeft hierbij minder controle dan bij de RCT.
