Dit artikel beschrijft de toegevoegde waarde die 1op1-teams kunnen hebben in het zorgproces als er sprake is van dwanginsluitingen (op kamer, in afzondering of separatie). De auteurs schetsen kort de algemene ontwikkelingen op dit gebied en geven aan dat dwang niet altijd voorkómen kan worden. Daarom is een ander paradigma nodig, namelijk het centraal stellen van de relatie. Deze relatie is (voor en tijdens de dwangsituatie) beschadigd en moet hersteld worden om weer optimaal zorg te kunnen verlenen. Op welke wijze 1op1-begeleiding hieraan in de klinische praktijk bijdraagt, wordt vervolgens uiteengezet.
